"On n'est pas dans le futurisme, mais dans un drame bourgeois ou un thriller atmosphérique"
[OCCITAN LANGUEDOCIEN] «Fa d'aquò sièis ans, aguèri un auvari dins l'èrm de Saara. Quicòm s'èra copat dins lo motor. E coma aviai pas cap de mecanician amb ieu, ni mai cap de passatgièr, m'aprestavi a assajar de capitar tot sol un pedaçatge malaisit. Èra per ieu una question de vida o de mòrt. D'aiga per beure, n'aviai a pro pena per uèch jorns.
Lo primièr ser m'endormiguèri sus la sabla, a un milierat de milas de tota tèrra poblada. Èri plan mai isolat qu'un naufragièr sus un radèu pel mièg de la Mar Granda. Alara, imaginatz-vos la suspresa, a punta de jorn, quand una estranha votz pichonèla me desrevelhèt. Me fasia :
«Se vos plai... dessenha-me un moton !» Me quilhèri, coma folzejat pel tròn. Me freguèri plan los uèlhs. Regassèri. E te vegèri un omenet quicòm d'extraordinari, que m'espiava grèvament. Enfin, quand arribèri a li parlar, li faguèri :
«Mas... qué fas aqui ?» E alara me tornèt dire, doçamenton, coma quicòm de plan seriós :
«Se vos plai... dessenha-me un moton...» Aital faguèri coneissença amb lo princilhon.
(Antoine de Saint-Exupéry, 1940) Als grands que comprenon pas que las chifras, lor calria dire - per justificar aquela revirada en lenga nòstra - que LoPrincilhon es uèi un dels libres mai venduts e revirats al mond.
Als geografs d'en çò nòstre, lor calria remembrar qu'Antoine de Saint-Exupéry passèt pel pais d'aici e cossi, despuèi Tolosa, lai participèt, amb Mermoz, Daidièr Daurat e los avions Latecoèra a la creacion de la linha aeropostala cap a Sant Lois de Senegal e l'America del Sud. Equ'aquò's l'aventura de l'aviacion - censat l'auvari qu'agèt dins l'èrm d'Egipte - que li balhèt lo quadre de l'istòria del princilhon.
Mas sonque los dròlles benlèu se tracharàn qu'es de mercé sa tufa daurada, sa carbata d'aur, sa flor unica e son amic rainal, sas questions trufarèlas, lo mistèri de sa planetòta e de sa disparicion, qu'aquò passèt pel cap a un poeta de lenga d'òc - dins l'èrm nòstre - de caminar sus sas pesadas, entintainat per son istòria qu'a la prigondor d'un conte e la frescor d'una aiga de font.
Benlèu que ja s'èra mainat de quicòm, en quilhant lo nas cap a la estelas...
Jòrdi Blanc Amb d'aquarellas de l'autor Revirat en lengadocian per Jòrdi Blanc
Il n'y a pas encore de discussion sur ce livre
Soyez le premier à en lancer une !
"On n'est pas dans le futurisme, mais dans un drame bourgeois ou un thriller atmosphérique"
L'auteur se glisse en reporter discret au sein de sa propre famille pour en dresser un portrait d'une humanité forte et fragile
Au Rwanda, l'itinéraire d'une femme entre rêve d'idéal et souvenirs destructeurs
Participez et tentez votre chance pour gagner des livres !